چاپ    ارسال به دوست

در زمان افطار ،مهمان کادر درمانی بیمارستان واسعی

جان انسان به ز افطار من است

ماه رمضان است سختی کار برخی مشاغل به حدی است که برای آن نمی توان زمان تصور کرد یکی از این موارد کار در بیمارستان و اورژانس هاست در این گزارش یک شب مهمان پرسنل بیمارستان واسعی بودیم تا از خاطرات تلخ و شیرین خود در ماه رمضان برایمان بگویند و ببینم کادر درمانی بیمارستان در زمان افطار و سحر چه خواهند کرد.

پایگاه خبری وبدا به نقل از خبرگزاری سبزوار نیوز / ماه رمضان است سختی کار برخی مشاغل به حدی است که برای آن نمی توان زمان تصور کرد یکی از این موارد کار در بیمارستان و اورژانس هاست در این گزارش یک شب مهمان پرسنل بیمارستان واسعی بودیم تا از خاطرات  تلخ و شیرین خود در ماه رمضان برایمان بگویند و ببینم کادر درمانی بیمارستان در زمان افطار و سحر چه خواهند کرد.

دمادم افطار است شیرینی افطار در چهره تمامی کادر درمانی بیمارستان که ساعت ها در انتظار فرارسیدن این ساعت هستند دیده می شود  دقایق پایانی اذان است همه منتظرند اما در یک لحظه  صدای آژیر آمبولانس شنیده می شود در اورژانس باز و بیماری تصادفی به داخل آورده می شود .

بیمار بدون تحرک است علائم ظاهری نشان از وخیم بودن حالش دارد تعدادی از پرستاران با عجله به سمت اتاق احیاء می روند خونریزی از ناحیه سر است بعد از اندک زمانی پزشک مقیم بیمارستان با حاضر شدن در بالا سر بیمار گفت اتاق عمل آماده شود.

45 دقیقه از اذان مغرب گذشته  پرستارانی که تا دقایقی قبل از شدت تشنگی و گرسنگی منتظر شنیدن صدای اذان بودند با ورود بیمار همه چیز را فراموش کردند و تمام هم و غمشان بازگرداندن بیمار به زندگی است بعد از گذشت یک ساعت، بیمار به سمت اتاق عمل برده می شود همه منتظرند تا بدانند چه می شود....

آری، این از خودگذشتگی و ایثار کسانی است که از آرامش خود می زنند تا  تلخی مرگ را به شیرینی زندگی تبدیل کنند.

....بخش اطفال

وارد بخش اطفال می شویم دقایقی به اذان مانده است در کنار تخت های کوچک اتاق ها، حضور مادرانی را می بینیم که با دستان خود معنویت آسمان را تخت های کوچک هدیه می بخشند و با چشمان بسته و اشک آلود برای شفای همه مریضان دعا می کنند این مادر است انگار جانش را می گیرند اگر فرزندنش را خطر تهدید کند.

"مریم بابایی" یکی از مادارن حاضر در این بخش  از لحظان افطار و سحر بیمارستان برایمان گفت: اینجا زمان سخت می گذرد ماه مبارک رمضان است همه روزه داران منتظرند تا اذان شود تا افطار کنند اما همراهان بیماران دلواپسی خاصی دارند با اینکه روزه دارند اما به فکر افطار نیستند اگر حال فرزندم در آن لحظه خوب باشد که افطار می کنم گاهی اوقات هم فراموش می کنم روزه دارم.

هیچ کس نمی تواند حال مادری که کودکش درد دارد را درک کند همه مادران فقط یک آرزو دارند شفای حال همه بیماران ...

.....بخش قلب

 "فاطمه کرابی" همراه بیمار بخش قلب است  در گوشه ای از اتاق بدون اینکه حضورم را احساس کند روی صندلی می نشینم چشمانش بسته است یک لیوان چای و چند دانه خرماروی میز است از گوشه چشمانش اشک سرازیر می شود دلم می خواهد بدانم با این آرامش خاطر به خدا چه می گوید....

چشمانش را باز می کند از حضورم شوکه می شود با گوشه چادرش قطرات اشک را که بر گونه اش جا خوش کرده را پاک می کند از او التماس دعا می خواهم.

از او میپرسم  غبطه می خورم به این راز و نیازت با خدا، می گوید اینجا راه میانبر بین دنیا و آخرت است چیزی بر زبانت نمی گنجد غیر از فرج آقا امام زمان(عج) ، عفت جوانان و  شفای بیماران.

اولویت با بیمار، حرف اول تمام پرستاران

به سراغ کادر درمانی بیمارستان واسعی می رویم خانم "سیدآبادی" سرپرستار بخش قلب بیان کرد: لحظه افطار و سحر در کنار بیماران حال و هوای خاصی به انسان دست می دهد اینجا هر آرزویی داشته باشی قطعاً برآورده می شود.

بهرحال افطار در کنار خانواده بودن و آن  خاطر جمعی که داری بیشتر به دل می چسبد اما شب های ماه رمضان بیمارستان را دوست دارم بارها شده که با ورود بیمار بدحال تا ساعت ها نتوانسته ایم حتی با آب خالی روزه خود را باز کنیم و یا بدون سحری روزه گرفته ایم اما شیرینی این لحظات زمانی به دلت می چسبد که بیماری را احیاء و از مرگ حتمی نجات دهی .

"ابراهیم فرهام پور" نیز دیگر پرستار بیمارستان نیز گفت: در ماه مبارک رمضان خدمت دهی به بیمار و یا پذیرش در هر ساعت حتی زمان افطار یا سحر قطع نمی شود  بیمار که بدحال باشد کادر درمانی همه دغدغه دارند همه حاضرند سختی را تحمل کنند تا خطر بیمار را تهدید نکند.

ساعت 24...

"هدی رفیعی"  پرستار بخش VIP که گویا هنوز روزه دار است با چهره خسته وارد بخش می شود بعد از خسته نباشی گفتن از وی می پرسم چندین ساعت است که از افطار می گذرد  گویا هنوز روزه دارید؟ بله، با پذیرش یک بیمار  نیم ساعت قبل از اذان با کمک کادر درمانی و پزشک درگیر احیاء بودیم  و فرصتی برای افطار کردن  نداشتیم اینجا اولویت با بیمار است پرستار و پزشک باید از وقت خود بزنند و برای بهتر شدن حالش اقدام کنند .

خستگی کار به حدی بر خانم رفیعی فشار وارد کرده بود که وی قادر به ادامه صحبت نبود.

تاریخ درج خبر: سه شنبه ٢٣ تير ١٣٩٤    / شماره خبر:  ٢١١٦  / تعداد بازدید:  3863